Zes jaar geleden, was ik achttien, onzeker, schuchter, mijn leven een puinhoop. Gestrest in de auto, vaak door angst overgeven, durfde niet goed met de trein te reizen, grote groepen mensen waren een angstbron en zorgde voor paniekaanvallen. Ik had het gevoel dat ik mijn moeder in bescherming moest nemen tegen de dronken agressieve buien van mijn vader. Ik sliep slecht, speelde scheidsrechter tussen mijn ouders, hielp in de huishouding en was het luisterend oor van mijn moeder. Ze deelde het agressieve seksuele echtelijk leven en alle negatieve dingen over mijn vader met mij.
Ik liet me leiden door haar manipulerende gedrag en haatte mijn vader. Denken dat ik ook nog op mannen zou vallen was er niet bij. Simpelweg wist ik niet eens wat homoseksualiteit was, ook al was ik er dagelijks mee uitgescholden. Ik begroef me in mijn bijbaan als postbode en werkte (te) veel uren, waar ik ondanks al mijn spanningen heerlijk mezelf kon zijn.
Het leven had voor mij geen zin, geen betekenis, bevatte geen positiviteit! Het kostte veel te veel energie, het sloopte me. Al jaren hoefde het leven niet meer en steeds vaker wilde ik graag dood.
Willeke focuste in eerste instantie op het normaal functioneren in het dagelijkse leven. Niet graven in het donkere verleden, maar eerst in het heden en nu leren functioneren. Willeke pakte dat aan door zeer praktisch toepasbare handvatten mee te geven die ikzelf toepaste. Hierdoor werd de ingebakken negatieve denkwijze langzamerhand omgebogen tot positief denken. De levensbeleving werd daardoor positiever, ik was minder energie aan denken kwijt en ik kreeg uitzicht op de mogelijkheid een gelukkig mens te worden. Ik begon te genieten van wat het leven mij te bieden had.
Doordat ik dagelijks goed kon functioneren en minder energie kwijt was aan het leven, ontstond ruimte om te denken over het verleden. Hypnotherapie leverde verrassende resultaten op. Het gaf inzicht in hoe ik dingen heb ervaren, de gevoelens daarbij en mijn vervolggedrag. Willeke was daardoor in staat om samen met mij aan oplossingen te werken.
Homoseksualiteit was een van de punten. Omdat ik er van overtuigd was genezen te kunnen worden van homoseksualiteit ben ik weggegaan bij Willeke. Een jaar heb ik elders in therapie gezeten. Toch raakte ik overtuigd dat dit niet de weg moest zijn. Ik was mezelf weer kwijtgeraakt, had geen gevoel meer, was in de war en leefde een leven buiten mezelf. Ik stopte met de genezende therapie en zocht Willeke weer op.
De schade van de zogenaamde genezende therapie moest hersteld worden. Wat Willeke de eerste tijd opgebouwd had, was natuurlijk niet weg. Ze hielp me weer op weg om er zelf bovenop te komen. Ik kwam tot rust en leerde mezelf te accepteren zoals ik was. Ook leerde ze me om zelf keuzes te durven maken en de consequenties daarvan te accepteren. Ik leerde mijn eigen leven te leiden, ook als ik daarmee mijn omgeving teleurstelde. Daarna kon ik ruim twee jaar zonder Willeke verder.
Door mijn nieuwe vriend constateerde ik dat ik mijn gevoel miste. Dit was best ontspannen, maar het is onnatuurlijk om geen emotie te voelen. Ik bezocht Willeke weer een paar keer en met behulp van familieopstellingen en EMDR heeft ze me verder geholpen zodat ik weer verder kon. Ik zie Willeke nu meer als een coach die me zo af en toe bijstuurt. Ze stimuleert mij om zelf het werk te doen. Zelf tot conclusies te komen, verbanden te leggen en oplossingen te zoeken. Hiermee bereikt ze dat je zelf leert om te gaan met de situaties en de juiste stappen weet te ondernemen.
Ik ben blij met wie ik ben, ik kan goed functioneren, ben gelukkig met mijn leven en geniet. Ik heb een leuke baan, een eigen huis, een lieve vriend en fijne vrienden om me heen. Natuurlijk gaat het niet altijd vlekkeloos, maar dat hoort bij het leven. Ik weet dat als ik zelf de tooltjes even kwijt ben, Willeke altijd in staat is mij te stimuleren zelf de weg terug te vinden.
Justus